بیماری آترواسکلروتیک (تنگی رگ)عروق اندام تحتانی :

دسته بندی مطالب​

یکی ازعلائم مربوط به تنگی شریانهای پاها، لنگش متناوب است.کمتر از 20 % مبتلایان به لنگش متناوب شواهد واضحی ازpad دارند لذا احتقان وریدی , آرتریت(التهاب رگ) , سندرم کمپارتمان , تنگی کانال نخاع و سایر علل را باید مد نظر داشته باشیم.دقت داشته باشیدکه هرچند درمرکز واریس اصفهان ، (مرکزعروق اصفهان)مابه درمان انواع بیماری های سرخرگهاوسیاهرگهامی پردازیم،ولی دراین مقاله، مطالب عنوان شده درمورد سرخرگ ها(شریان ها) است.

در حدود 25 % بیماران مبتلا به لنگش متناوب دچار ایسکمی تهدید کننده حیات می شوند لذا ری واسکولاریزاسیون یعنی بازکردن رگهای مسدودشده بابالن واستنت را باید بعد از ورزش و دارو های موثر و تعدیل ریسک فاکتور ها را در نظر گرفت البته مواردی مثل درد در استراحت , زخم های مقاوم به درمان یا گانگرن به نفع درمانهای تهاجمی می باشند . ری واسکولاریزاسیون عروق محیطی را percutaneous transluminal angioplasty یا pta نیز می گویند .برای تشخیص ،ct angio و mra مفید هستند اما برای رویکرد به ری واسکولاریزاسیون یا در مواردی که تشخیص با سایر روشها مبهم مانده باشد آنژیو گرافی عروق اندام تحتانی انجام می شود که روش تشخیصی ایده آل است‌وبدقت محل تنگی عروق رانشان می دهد.
دقت داشته باشید که اگر MRA نرمال بود حتما EXERCISE ABI را در بیمارانی که قویا به وجود PAD در انها شک داریم انجام دهیم که این روش تشخیصی ، می تواند به تشخیص درست ، کمک نمایدانسداد آئورتوایلیاک (انسدادانتهای آئورت ومحل دوشاخه شدن آئورت):

آئورتوایلیاک را عروق IN FLOW اندام تحتانی نیز می گویند علت شایع انسداد آترواسکلروز(رسوب موادزائددررگ) است که اغلب درگیری عروق فمورال و تیبیال را نیز دارند در بیمار با انسداد های متعدد ایجاد علائم در سطوح متعدد اندام ابتدا هر ضایعه ای که به عنوان ضایعه IN FLOW یا ورودی اندام بوده و اختلال همودینامیک و علامت بیشتری ایجاد کرده است را درمان می کنیم وسپس به درمان بقیه تنگی های عروقی می پردازیم.(مطالب تکمیلی درسایت دکترهادی زاده ، وابسته به کلینیک واریس اصفهان)(کلینیک عروق اصفهان )دراختیارشماست.
ری واسکولاریزاسیون بابالن واستنت اغلب باعث بهبود علائم می شود درمان ارجح تعبیه استنت است در انسداد محل 2 شاخه شدن استنت نوع KISSING BALLOON EXPANDABLE مناسب است البته یافته ها سودمندی استنت از نوع SELF EXPANDINGNITINOL را با استنت STAINLESS STEEL یکسان می داند استنتهای معمولی را می توانیم دقیق تر کارگذاری کرده و با قدرت شعاعی بیشتری باز نماییم اما استنتهای نوع SELF EXPANDING معمولا” به علت انعطاف پذیری بیشتر در عروق پر پیچ و خم بهتر می باشند عارضه اصلی که دربرخی موارددیده می شود(هرچند بندرت) آمبولیزاسیون دیستال است و پارگی آئورت کمتر رخ می دهد .
البته انسداد کامل آئورت اغلب از طریق جراحی درمان می شود(به مبحث جراحی عروق دراصفهان مراجعه نمایید) و همچنین در صورت عدم موفقیت بالن زدن نیز جراحی به کار می رود
.
بیماری فموروپوپلیتئال :
شریان فمورل سطحی (SFA) به خصوص در داخل کانال ADDUCTOR ران مستعد تجمع پلاکهای آترواسکلروتیک است که علت ان شاید استرسهای فیزیکی یا الگوی خاص جریان خون در این قسمت ( عروق با فلوی کم و مقاومت زیاد ) و یا حضور کولترالهای طبیعی ( شریان فمورال عمقی ) و یا سایر فاکتور ها می باشد .

حضور گایدوایر ها ی هیدروفیلیک و انعطاف پذیری انها باعث ایجاد موفقیت زود رس در بیشتر از 90 %موارد PTA عروق فموروپوپلیتئال شده است البته هنوز هم میزان تنگی مجدد ( دیررس )درشریان فمورال، بیشتر از 2 برابر عروق ایلیاک است سایر تکنیکها نیز مانند کرایوتراپی بالونهای CUTTING , EXCIMERLASER , و اتروکتومی باعث بهبودی نتایج زود رس در بعضی از بیماران می شوند ولی هنوز بهبودی اثبات شده ای در میزان تنگی دیررس نداشته اند .

در عروق فموروپوپلیتئال نیز میزان بهبود در فعالیت فیزیکی بیمار نیز در گروهی که استنت(فنر) بکاررفته بود، بیشتر بود .در این بیماران حضور تنگی با طول بیشتر یا انسداد مزمن کامل به نفع سودمندی بیشتر با استنت بود به طور کلی در عروق فموروپوپلیتئال تعبیه استنت به صورت اولیه ارجح تر از بالون بدون استنت است .
در مطالعات انجام شده استنت SELF EXPANDING NITINOL با پوشش سیرولیموس در SFA مزیت خاصی بر استنت فلزی بدون دارو نداشته است .
یک نکته مهم این است که در این بیماران PTA موثر تر و حتی به صرفه تر از ورزش در کاهش علائم بهبود کیفیت زندگی است بازماندن عروق با روش PTA در مدت 5 سال بیش از 30 درصد است لذا PTA ارجح تر از جراحی به عنوان قدم اول است ( حتی اگر ایسکمی شدید وجود داشته باشد ) در SFA شانس شکستگی استنت واضحا” بالاتر از عروقی مانند ایلیاک و … بوده و همین مساله شانس تنگی مجدد را افزایش می دهد .تنگی شریانهای تیبیو

پرونئال :
وقتی تنگی در عروق پروگزیمال اندام تحتانی وجود دارد اغلب شریانها ی پایین تر مثل پرونئال و تیبیال نیز درگیر هستند بنابراین وقتی تنگی عروق دیستال مشاهده می شود احتمال تنگی عروق پروگزیمال نیز بالاتر است در بیمار با علائم زیر زانو احتمال وجود تنگی در یک رگ اصلی کم است زیرا معمو

لا” باید ضایعه وسیعتر وجود داشته باشد یعنی تنگی واضح عروق تیبیال قدامی و خلفی و پرونئال همزمان می بایست و
جود داشته باشد .
موفقیت PTA حدود 80 تا 90 % است و میزان بازماندن دو ساله عروق

تا حد 75 % گزارش شده است .PTA برای حفظ اندام دچار ایسکمی در بیمار مبتلا به دیابت با درگیری عروق کوچک مفید می باشد اگر تعداد انسداد ها کمتر از 5 عدد باشد نیز شانس موفقیت بیشتر از موقعی است که تعداد ضایعات بیش از 5 عددباشد .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *