چربیهای جذب شده از روده و چربیهائی که از متابولیسم سایر مواد ساخته می شوند در بدن ذخیره می گردند .محل این ذخائر در بدن عبارتند از بافت زیر جلدی , بافت میان عضلانی , امنتوم , بافت اطراف کلیه , مزانتروپریکارد.با توجه به تغییرات روز مره کالری غذاها میانگین چربی دریافتی روزانه یک فرد معمولی بین 120-70 گرم می باشد .چربی غذاها معمولا” بیشتر شامل چربیهای خنثی همراه با مقادیر جزئی اسید های چرب آزاد , لسیتن , واسترهای کلسترول می باشند . هضم و جذب این چربیها عمدتا” در دوازده و قسمت فوقانی ژژنوم انجام می گیرد .قبلا اعتقادی بر این بود که تریگلیسرید ها برای جذب شدن می بایستی هیدرولیز گشته و تبدیل به گلیسرول و سه ملکول اسید های چرب گردند که امروزه این نظریه مردود شمرده می شود.
انتقال چربیها از جدار روده ها تا به سیستم لنفاتیک شامل سه فاز اصلی می باشد :
1- جذب از طریق جدار روده : در این فاز چربی ها قبل از جذب از نظر فیزیکی و شیمیائی دچار تغییراتی می گردند .
2- فاز سلولی : در این مرحله مواد هضم شده از جدار سلولهای موکوزای روده عبور نموده و دچار دگرگونیهای فیزیکی و شیمیائی می گردند .
3- عبور از سلولهای موکوزای روده و پیوستن به سیستم لنفاتیک : سرعت و نوع جذب چربیها از جدار روده بستگی به نوع واکنش و فعل و انفعالاتی دارد که بر روی انان انجام می گیرد .
برای جذب کامل چربیها باید تحت تاثیر انزیمها قرار گرفته و بصورت امولسیون درایند .گاهی امولسیون سازی بقدری کامل است که بعضی از قطرات چربی بدون احتیاج به تغییرات بیشتر مستقیما” از جدار روره عبور می نمایند .مهمترین عوامل امولسیون سازی املاح صفرا وب لیزولستین می باشند اما خود پروتئینها هم در امولسیون سازی چربیها کمک می کنند .املاح صفراوی علاوه بر امولسیون سازی چربیها موجب تحریک پانکراس و جدار روده ها شده و در نتیجه انواع آنزیمهای لیپولی تیک ترشح گردیده که عواملی مهمی در جذب چربیها می باشند قسمت اعظم تریگلیسرید ها ی امولسیفیه شده هیدرولیز گردیده و تبدیل به مونو گلیسرید , دی گلیسرید , اسید های چرب و گلیسرول می گردند .در سلولهای موکوز روده اسید های چرب با زنجیره طولانی , مونو گلیسرید ها و دی گلیسرید ها بصورت تریگلیسرید متشکل شده و وارد سیستم لنفاتیک می گردند .سلول های مخاط روده مقداری از اسید های چرب با زنجیره طولانی را جهت ساختن فسفولیپید ها و استریفیکاسیون مقداری از کلسترول جذب شده مصرف می نمایند .قسمت اعظم چربیها جذب شده از جدار روده توسط شیلومیکرون وارد سیستم لنفاتیک شده و پس از رسیدن به مجرای توراسیک وارد جریان خون می گردند بعد از هضم و جذب غذا اسید های چرب به تناسب از لنف وارد خون می گردند .
مسیر دیگری هم برای جذب مقادیر جزئی از مواد ناشی از هضم چربیها وجود دارد و ان اینست که بعد از جذب اسید های چرب استریفیه نشده با زنجیر کوتاه و گلیسرول و استروئید ها از طریق ورید پورتال به کبد منتقل می شوند تا در نظر گرفتن این دو مسیر جداگانه بافتهای خارج کبدی و مخصوصا” انبارهای چربی بافتهای مختلف بعد از جدا نمودن چربی از شیلومیکرون قادر به جذب و مصرف آن می شوند .در مطالعاتیکه بر روی حیوانات انجام گردیده مشاهده شده که 60% شیلومیکرونها در عرض ده دقیقه از خون خارج گردیده و 25% توسط بافت چربی و 23% توسط عضلات و 20% توسط کبد جذب گردیده اند.