در مورد تشخیص چاقی باید به هیدراسیون فرد نیز توجه گردد زیرا تغییرات ان می تواند موجب تغییر در وزن گردد .جدولهایئکه مورد استفاده قرار می گیرند بر اساس یک فرد با هیدراسیون نرمال هستند .دهیدراسیون می تواند اثر زیادی در کاهش وزن داشته باشد بدین معنی که مایع خارج سلولی می تواند از حد طبیعی 23% وزن بدن میباشد و به 10% وزن بدن تقلیل یابد و اگر هر لیتر ان معادل یک کیلوگرم در نظر گرفته شود دیده می شود که این هیدراسیون اثر قابل توجهی در وزن فرد خواهد داشت در حالیکه مقادیر چربی و بافت فعال وی ثابت می باشند .
از طرف دیگر اگر بدن حاوی اب اضافی باشد تشخیص بالینی آن به آسانی مقدور نیست بعنوان مثال در افرادیکه دچار سوء تغذیه می باشند در معاینات بالینی تا وقتیکه مقدار آب اضافی به 10% وزن کل بدن نرسد ادم مشهود نخواهد بود و حتی در مراحل شدید مایع خارج سلولی در این افراد می تواند به 60 % وزن کل بدن آنها برسد برای محاسبه وزن ایده ال بیمارانیکه مبتلا به هیدروتوراکس , آسیت ,ادم و غیره می باشند باید آب اضافی خارج گردیده و یا حدودا” تخمین زده شده و از وزن آنان کاسته شود .
البته اگر بتوان مقادیر دقیق چربی بدن را اندازه گیری نمود کمک شایانی در تشخیص چاقی به پزشک می گردد ولی بعلت عدم دسترسی به وسائل کافی یک پزشک می تواند با مراجعه به جدولهای مربوط به وزن و انجام معاینه بالینی کامل درصد چاقی را در حد قابل قبول تخمین و تشخیص دهد.
جدولهائیکه میانگین وزن یک فرد را با توجه به سن و قامت وی محاسبه می نمایند قابل اطمینان نمی باشند زیرا وزن ایده ال یک فرد در طی عمر وی ثابت می باشد در حالیکه میانگین وزن افراد در سنین میانی بالا می رود .در مطالعاتیکه توسط شرکتهای بیمه کنندگان عمر انجام گرفته نشان داده شده است که حتی چاقی مختصر حدود 10-15% بالاتر از وزن ایده ال با مرگ و میر بیشتری همراه بوده ولذا کلیه آمار و ارقام مذکور در این مقاله بر اساس مطالعات مندرج گردیده و فقط جدولهای وزن ایده آل و متناسب مرجع قرارداده می شوند