واریس دارای عوارض گوناگونی می باشد.یکی از عوارض شناخته شده آن ترمبوز و لخته های خونی می باشد.این لخته های خونی بیشتر تمایل به درگیری وریدهای سطحی دارد و باعث بروز SVT می شوند.SVT ها عموما در وریدهای سافنوس بزرگ و یا کوچک اتفاق می افتد،این لخته ها (ترمبوز) می توانند باعث قرمزی،گرمی،درد،احساس سوزش و تورم شوند.
در درمان این ترمبوزها (لخته های خونی) از انواع داروها و روش های درمانی (ترمبوز) استفاده می شود و معمولا پاسخ بیمار به درمان بسیار خوب می باشد و با مصرف داروهای خوراکی به مدت کوتاه این نوع بیماری قابل کنترل و درمان می باشد.لخته های سطحی که در عروق سطحی اتفاق می افتد معمولا باعث عوارض زیادی می باشد ولی در پاره ای از بیماران این لخته ها پیشرفت نموده و عروق عمقی(وریدهای عمقی)را درگیر می نماید وSVT تبدیل به DVT می شود.
DVT خود باعث عوارض بسیار زیاد از جمله تورم های بسیار شدید و مقاوم به درمان در پاها می شود،همچنین درد،قرمزی،گرمی،خارش از جمله عوارض دیگرDVT(لخته عمقی) که می تواند بسیار خطرناک باشد،مهاجرت لخته ها از وریدهای عمقی به ریه ها و تشکیل آمبولی ریه می باشد.
اینکه کدام یک از لخته های خونی سطحی(SVT) می تواند تبدیل به لخته های عمقی شود به درستی شناخته شده نیست و اما برخی شرایط در بیماران مبتلا به واریس سبب می شود که لخته های خونی که در زمینه واریس ایجاد شده است به لخته های عمقی تبدیل گردد.از جمله اینکه اگر طول لخته ها بزرگ باشند استعداد لخته سطحی برای پیشرفت و تبدیل آن به لخته های عمقی افزایش می یابد،از سوی دیگر اگر لخته در عروق سطحی نزدیک به جانکشن (محل اتصال ورید سطحی به عمقی) باشد
احتمال ایجاد لخته های عمقی (ترمبوز عمقی) (DVT) افزایش می یابد کهDVT بایستی با داروهای خاص ضد انعقاد یا حل کننده لخته یا استفاده از انواع روش های مداخله ای برای درمان لخته در زمینه واریس تحت مداوا قرار گیرد.جهت استفاده از مقالات دیگر در این زمینه و پیگیری ادامه این سلسله مقالات در زمینه لخته های ناشی از واریس می توانید به سایت مرکز واریس اصفهان مراجعه نمایید.
مرکز واریس اصفهان ( تلفن ها :۶۵و۳۲۲۴۲۱۶۴_۰۳۱) جهت آشنایی هموطنان عزیز با عوارض واریس و روش های درمانی آن مقالات متعددی ارائه نموده است که یکی از این سلسله مقالات مربوطه به ترمبوزها و لخته های خونی ناشی از واریس های گوناگونی و نارسایی های وریدی می باشد.در مقاله قبل اشاره شد که واریس می تواند باعث ایجاد ترمبوزهای سطحی و ترمبوزهای عمقی شود،همچنین اشاره شد که ترمبوزهای سطحی با احتمال بیشتری نسبت به ترمبوزهای عمقی اتفاق می افتد و همچنین درمان آنها ساده تر و سریع تر می باشد.
برای درمان ترمبوزها(لخته های سطحی) بیماران معمولا به درمان دارویی و استفاده از مسکن جواب می دهند و عموما لخته های سطحی ناشی از واریس تبدیل به لخته عمقی (DVT) نمی شود اما در برخی از موارد بویژه در صورتی که طول لخته بیش از ۵سانتیمتر و یا فاصله آن تا جانکشن کمتر از ۳ سانتیمتر می‌تواند به ورید های عمقی گسترش پیدا کر ده و باعث ایجاد ترومبوز های عمقی(لخته های عمقی) شود از سوی دیگر واریس های بزرگ و نارسایی های وریدی می‌توانند به طور مستقیم نیز باعث ایجاد لخته های عمقی (DVT) شوند که در این حالت بدون وجود لخته های سطحی (بدون نیاز به وجود SVT) واریس بطور مستقیم باعث ایجاد لخته عمقی (DVT) می شود که البته این حالت در واریس های شدید و نارسایی های وریدی عمقی دیده می شود.
در صورتی که واریس باعث ایجاد لخته های عمقی شود می تواند متعاقبا باعث ایجاد آمبولی ریه شود و بنابراین درمان واریس و نارسایی وریدی می تواند باعث پیشگیری از بروز آمبولی ریه و لخته های عمقی (DVT) شود.اینکه چرا و با چه مکانیسمی واریس های بزرگ و کوچک می توانند باعث ایجاد ترمبوز و لخته های خونی شوند و مکانیسم این موضوع چیست مطالب گوناگونی وجود دارد که در مقاله بعدی به آن اشاره می نماییم.