برخی داروهای موردمصرف درنارسایی قلب

دسته بندی مطالب​

داروهای مسدودکننده بتا- آدرنرژیک:

مطالعات بسیاری نشان داده اند که درمان طولانی مدت با مسددهای بتا آدرنرژیک، علایم بالینی و عملکرد همودینامیک مبتلایان به IDC را بهتر می کند. در بیشتر مبتلایان به IDC و نارسایی قلبی می توان درمان با مسدودکننده های بتا – آدرنرژیک را با موفقیت شروع کرد. تجارب بالینی حاکی از آن است که آنتاگونیست های اختصاصی 81 (مثل بیزوپرولول با متوپرولول) با آنتاگونیست های غیر اختصاصی بتا که خاصیت گشادکندگی عروق دارند (مثل کارودیلول با بوسیندولوله) بهتر از آنتاگونیست های غیراختصاصی بتا تحمل می شوند.
بنابر تجربه ما، در ۵۰ درصد بیمارانی که با ترکیبایی مسدودکننده بتا درمان شده اند، کسر جهشی بطن چپ و علایم بالینی بهبود چشمگیری یافته است. درمان با مسدود کننده های بتا را باید با دوزهای خیلی کم شروع کرد و بسیار آهسته بر میزان آن افزود. در دو بررسی آزمایشی بالینی آینده نگر، وقتی کارودیلول را به درمان با داروهای مدر، دیژیتال و مهارکننده های ACE افزودند، از پیشروی نارسایی قلبی کاسته شد.
تحلیل طبقه بندی شده ای که برنامه بررسی آزمایشی کارودیلول در چند مرکز در امریکا ارائه می کند کاهش ۶۵ درصدی مرگ و میر مبتلایان به نارسایی قلبی را نشان می دهد. نتایج یکی از بررسی های آزمایشی CIBIS II چنین مطرح می کنند که اگر منع مصرف خاصی وجود نداشته باشد، درمان با مسدود کننده های بتا را باید برای تمام مبتلایان به کاردیومیوپاتی متسع ایدیوپاتیک در نظر داشت. در حال حاضر، کارودیلول تنها مسدود کننده بتاست که برای درمان نارسایی قلبی مورد تأیید اداره نظارت بر غذا و داروی (FDA) امریکاست.
درمان های تجربی برای درمان نارسایی قلبی هم اکنون انواع متعدد داروها تحت مطالعه هستند. در یک بررسی آزمایشی وقتی که به درمان سه گانه استاندارد، آملودیپین – مسدود کننده کانال کلسیمی – افزودند، مرگ و میر در کسانی که کاردیومیوپاتی غیرایسکمیک و نارسایی قلبی درجة III یا IV- در طبقه بندی NYFIA – دانستند کاهش یافت؛
اما این بهتر شدن مرگ و میر در مبتلایان به کاردیومیوپاتی ایسکمیک مشاهده نشد. در بررسی های آزمایشی روی سایر مسدودکننده های کانال کلسیم مثل مبفریدیل و فلودیپین، مرگ و میر کاهش نیافت. تحقیقات روی مسدودکننده های گیرنده های آنژیوتانسین نیز در جریان است. این ترکیبات اثرات کوتاه مدتی روی همودینامیک دارند که مشابه اثرات مهارکننده های ACE است. در مطالعه مختصری که بر روی مبتلایان مسن تر نارسایی قلبی انجام شد، مرگ و میر گروهی که مسدود کننده گیرنده آنژیوتاسين -losartan- دریافت کرده اند کمتر از گروهی بود که مهارکننده ACE کاپتوپریل – دریافت کرده بودند.
هم اکنون بررسی های آزمایشی وسیع تری در راه آزمودن الوزارتان و آملودیپین هستند. تا حصول نتایج نهایی، این ترکیبات را نباید به عنوان جایگزین مهارکننده های ACE . و مسدودکننده های بتا درنظر گرفت. در بیمارانی که به علت سرفه، مهارکننده های ACE را تحمل نمی کنند می توان مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین را مدنظر قرار داد. FDA هنوز استفاده از این ترکیبات را برای درمان نارسایی قلبی تأیید نکرده است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *