تنگی شریان های گردن( کاروتید)وتنگی عروق مغز

دسته بندی مطالب​

تعريف بیماری تنگی شریان کاروتیدو تنگی عروق مغز:

تنگی شریان کاروتید، اختصاص به فرایندهای پاتولوژیکی اشاره دارد که شریان های کاروتید خارج جمجمه ای را (که جریان خون قدامی مغز و چشم همان طرف را تامین می کنند) مبتلا می سازند.

سبب شناسی تنگی عروق کاروتید(تنگی عروق گردن) وتنگی رگهای مغز:
آترواسکلروز بیماری غالبی است که تمایلی قوی برای ابتلای محل دوشاخه شدن کاروتید و ابتدای شریان کاروتید داخلی دارد. اکثریت موارد نقایص ثابت ونیزموقتی عصبی، به دليل آمبولی مواد از پلاک های زخمی است، ولی کاهش جریان خون ناشی از تنگی شدید نیز ممکن است توجیه کننده برخی نقایص ایسکمیک باشد. بیماری های دیگر عبارتند از دیسپلازی فیبروماسکولر (FMD)، آنوریسم، arteritis التهابی، صدمه ناشی از تابش اشعه و تومور جسم کاروتید.

تظاهرات بالینی تنگی شریان کاروتیدوتنگی عروق مغز:

بسیاری ازموارد با انسداد آترواسکلروتیک کاروتید، بدون علامت هستند. علایم ممکن است به دلیل توزیع نیمکره ای، اختصاصی باشند یا ممکن است به دلیل کاهش جریان خون کلی مغز نامشخص و مبهم باشند. شکایات عصبی ممکن است گذرا (TIAs)، نوسان دار ا پیشرونده سکته مغزی در حال پیشرفت) با ثابت (سکته مغزی کامل شده باشند. نابینایی گذرا ناشی از میکروآمبولیزاسیون شریان چشمی همان طرف است و به صورت کشیده شدن سایه ای بر روی چشم» توصیف می شود.

معاینه بالینی درتنگی شریان گردن(تنگی شریان کاروتید)و تنگی شریانهای مغز:
ممکن است بروئی بدون علامت کاروتید، تنها دلیل بیماری قابل توجه عروق مغزی باشد. توده ضربان دار گردن می تواند حاکی از آنوریسم کاروتید یا تومور جسم کاروتید باشد. فوندوسکوپی در بیمارانی که تغییرات بینایی دارند می تواند پلاک های کلسترولی آمبولیک را در شریان شبکه ای مشخص کند. یافته های عصبی متغیرند و حاکی از وسعت ایسکمی مغزی است.
تشخیص افتراقی
باید بنا را بر وجود آترواسکلروتیک کاروتید گذاشت مگر  آن که آزمایشها آن را رد کند. فرایندهای اولیه سیستم عصبی مرکزی نظیر نئوپلاسم، آبسه، هماتوم اپیدورال اساب دورال را باید در نظر داشت. موارد دیگری که از آن تقلید میکنند عبارتند از: پیچ خوردگی کاروتید، dissection ، آمبولی با منشأ قلبي و subclavian stealارزیابی تشخیصی
برای ارزیابی وسعت و شدت بیماری کارونبد، سونوگرافی duplex تست غیر تهاجمی عالی است. CT با MRI برای رد کردن یا مشخص نمودن محل خونریزی یا انفارکتوس مغزی به کار می روند. اکوکاردیوگرافی به ویژه از طریق مری در رد منشأ قلبی آمبولی مفید است. اگرچه برای تعریف ضایعات و آناتومی کاروتید، آنژیوگرافی مغز از دیرباز به کار می رفته است ولی ممکن است با اطلاعات حاصل از سونوگرافی duplex یا آنژیوگرافی با رزنانس مغناطیسی ( endarterectomy، ( MRAکاروتید را انجام داد به شرطی که اطلاعات بالینی و تصویربرداری با هم مطابقت داشته باشد.سیر طبیعی ا پیش آگهی
اطلاع از سرانجام بلندمدت مبتلایان به بیماری مغزی – عروقی شریان کاروتید، به دلیل سل بالقوه مغزی ضروری است، با این حال به دلیل آترواسکلروز سراسری و بیماری کرونر مهمترین علت مرگ و میر در این بیماران، یماری قلبی است. در ضایعات بدون علامت با تنگی بیش از ۵۰ در تسد. خطر بروز سکته مغزی سالانه ۴ درص است. تنگی های شدید بدون علامت (بیش از ۸۰ درصد تنگی) در طی ۲ سال علامت دار شده و یا کاملا مسدود می شوند. در بیماران علامت داری که تنگی شدید دارند میزان سکته مغزی در عرض ۱۸ ماه در صورت درمان طبی ۲۴ درصد و با جراحی ۷ درصد است.

درمان:
شامل داروهای ضد پلاکتی است وبنابه نظرتعدادزیادی ازمقالات، آسپرین ارجحیت دارد. دوز مناسب آسپرین تحت بررسی است. باید سیگار ترک شود. فشار خون، چربی و اختلالات هموسیستئین نیز باید کنترل شوند.

اقدامات جراحی مداخله ای endarterectomy کاروتید روش انتخابی درمان انسداد خارج جمجمه ای کاروتید است. اندیکاسیونهای جراحی عبارتند از (۱) علایم عصبی همراه با ضایعات قابل توجه آتراسکلروتیک؛ (۲) تنگی بدون علامت با میزان انسداد بیش از ۸۰ – ۷۵ درصد و (۳) علایم عصبی ناشی از پلاک زخمی. وقتی عمل جراحی، توسط جراح حاذق انجام گیرد مرگ و میر ناشی از عمل در بیماران علامت دار ۵ درصد و در بیماران بدون علامت کمتر از ۲ درصد خواهد بود. دربسیاری ازموارد،برای درمان بيماري محل دو شاخه شدن کاروتید، آنژیوگرافی وآنژیوپلاستی وگذاشتن stent انجام می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *