نارسایی احتقانی قلب در افراد مسن

دسته بندی مطالب​

شیوع نارسایی قلب(نارسایی احتقانی قلب)(CHF) در سالمندان در طی ده سال گذشته افزایش زیادی یافته است که حاکی از افزایش طول عمر مبتلایان به بیماری عروق قلب و افزایش فشار خون است. بسیاری از این افرادبا افزایش سن دچار نارسایی قلب می شوند و تأثیر متقابل بیماری و تغییرات قلبی عروقی ناشی از سن در این گروه سنی ممکن است نارسایی قلبی را تشدید کند.

با افزایش سختی شریان ها و اختلال در پر شدن دیاستولیک بطن چپ، به ترتیب پس بار و فشار پر شدن بطن چپ افزایش می یابد. کاهش وابسته به سن در پاسخ دهی بتا آدرنرژیک نیز بیماران مسن مبتلا به نارسایی قلبی را محدود می کند. درمان با متسع کننده های عروق در بیماران مسنی که نارسایی قلبی شان در اثر اختلال عملکرد سیستولیک بطن چپ است سبب کاهش مرگ و میر و بهبود علایم می شود. پیگیری دقیق بالینی بیماران مسن مبتلا به نارسایی قلب، از دفعات بستری در بیمارستان کاسته و کیفیت زندگی را بهبود می بخشد.

در حدود یک سوم سالمندان مبتلا به نارسایی قلب در تست های غیر تهاجمی، عملکرد سیستولیک بطن چپ طبیعی است. این گروه از بیماران احتمالا به دلیل اختلال عملکرد دیاستولیک بطن چپ علامت دار هستند که منجر به ارتباط غیر طبیعی فشار – حجم دیاستولیک و افزایش فشارهای دیاستولیک می شود. در اغلب این بیماران با بتابلوکر یا مهارکننده های کانال های کلسیمی علایم بهبود می یابد.

الکتروفیزیولوژی در سالمندان
به دلیل از بین رفتن سلول های هدایتی در نتیجه افزایش سن، سالمندان بیشتر مستعد ابتلا به SSS’ هستند. فیبریلاسیون دهلیزی در سالمندان شایع است، و در ۶-۵ درصد افراد بالای ۶۵ سال و اغلب همراه با بیماری زمینهای قلب روی می دهد. با استفاده از داروهای ضدانعقادی، از خطر آمبولی های مغزی با منشأ قلبی کاسته می شود. اگرچه در این گروه سنی، خطر خونریزی داخل جمجمهای زیاد است. کنترل دقیق INR برای به حداقل رساندن خطر خونریزی ضروری است.
بیماری های دریچه ای در سالمندان
تنگی کلسیفیک دریچه آئورت سه لتی ویژه سالمندان است. بیماران مبتلا به تنگی آئورت بدون علامت باید به دقت پیگیری شوند. زیرا در طی مدتی کوتاه ممکن است بیماری بالینی قابل توجهی روی دهد. در تنگی آئورت علامت دار، اغلب تعویض دریچه آئورت منجر به بهبود قابل ملاحظه در کیفیت زندگی می شود. اغلب در این گروه سنی، نارسایی میترال ناشی از بیماری عروق کرونر است.
برای تعویض دریچه سالمندان باید میان دریچه های مکانیکی و استفاده از داروهای ضد انعقادی برای بقیه عمر یا دریچه بافتی و افزایش خطر اختلال عملکرد، یکی انتخاب شود. فاکتورهای مؤثر دیگر، خطرات استفاده از داروهای ضد انعقادی، سایر شرایط استفاده از داروهای ضدانعقادی و محل قرار گرفتن دریچه است. دریچه های بافتی آئورت نسبت به دریچه های بافتی میترال، دوام بیشتری دارند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *